4.2
486 เรตติ้ง (391 รีวิว)LINE MAN Wongnai User's Choice 2024
ปิดอยู่จะเปิดในเวลา 09:00
ครัวม่อนไข่
ป้าย
มาอ.สวนผึ้ง แล้วไม่ได้แวะร้านนี้ถือว่า...ผิด!! (เรอออออ?)ตามที่เกริ่นนำหัวข้อเรื่องเลยครับ เพราะว่ากันว่า...มาถึงสวนผึ้งทั้งที (แม้จะพักอยู่ไกล๊..ไกลโซนนี้) ก็เลอค่าพอกับการขับรถดั้งด้นแวะมากิน..กิน...และก็กินร้านระดับตำนานที่เชื่อกันว่า...โครตอร่อยที่สุดในอำเภอนี้ล่ะ (รึเปล่า?) พิกัดร้าน เหอๆ ม่ายรู้ง่ะ ม่ายช่ายคนพื้นที่ พี่หมีขับตาม GPS มาอีกตามเคย แต่คงไม่ยากเท่าไร รีวิววงในอย่างเดียวปาเข้าไปเป็นร้อยฟ่ารีวิวล่ะ คงมีคนบอกรายละเอียดอยู่แล้วล่ะ เอาเป็นว่าเขาเปิดตั้งแต่ 09.00-21.00 น. ล่ะกัน #สิ่งที่ชิมในวันนี้# @ ยำผักกูด เมนูเล่าขานตามตำนาน...เมนูบังคับที่ใครๆมาก็ต้องสั่ง หน้าตาและปริมาณอาหารเมื่อแรกเห็นก็คิดว่า...น่าจะ...ดูดีมีอนาคต แต่พอชิมแล้ว...***คุณหลอกดาววววรึเปล่าค่ะ!!?? มังหวานจุงเบยยย*** มันไม่ใช่ความหวานของผักกูด แต่มันหวานเหมือนน้ำเชื่อม...ซึ่งมันเยอะเกินไปนะ เอาเป็นว่า...ส่วนตัวไม่ชอบ เพราะมันไม่ใช่คุณสมบัติที่ถูกต้องตามสูตรของรสชาติความเป็นยำ และคิดว่าน่าจะขาดความแซ่บ...คือขาดความเผ็ดด้วยครับ ปรุงมาเผ็ดน้อยไป...และหวานมากไป @ ทอดสองสหาย อ่านจากเมนู เหมือนจะเป็นเมนูง่ายๆธรรมดาๆ ด้วยการเอากระดูกอ่อนและซี่โครงหมูที่ผ่านการหมักแล้วนำไปทอด ขั้นตอนไม่น่ายุ่งยากหรือปรุงรสอะไรให้มากความ เสริ์ฟมาหน้าตาไม่ยักกะเหมือนรูปในเมนู แต่ชิมแล้วก็รสชาติอร่อยดีแห่ะ เนื้อนุ่มมีกลิ่นหอม ออกเค็มๆหวานๆ มีติดมันนิดๆ กลมกล่อม เพียงแต่...แลให้ปริมาณน้อยไปหน่อยนะ @ ลาบไข่ต้ม อันนี้ทำง่ายยิ่งกว่า แต่เรียกราคาได้ถึงจานละ120 บาท แลกกับไข่เป็ดต้มยางมะตอย เอ๊ย.. มะตูม 4 ฟอง ราดด้วยน้ำยำแบบลาบทั่วไปใส่ข้าวคั่ว (นี่นะ?) รสชาติจานนี้เหมือนกับยำผักกูด คือ ออกหวานนนน แม้จะเพิ่มเผ็ดเพิ่มเค็มมากกว่าจานผักกูดแล้วก็เหอะ มันก็ยังหวานนำไปอยู่ดี ส่วนตัวไม่ชอบครับ และรู้สึกว่าราคาที่ตั้งแพงเกินต้นทุนไป (แม้จะเข้าใจอยู่ว่า...ราคาร้านอาหารตามแหล่งท่องเที่ยวก็แบบนี้) @ ต้มยำปลาคัง อีกหนึ่งเมนูเด็ดประจำร้าน เสริ์ฟแบบหม้อไฟ (ทึ่ไม่มีไฟ เหอๆ) รสชาติจัดจ้าน เลอค่า...ไร้ที่ติ ปลาไม่คาว หั่นมาชิ้นใหญ่สะใจ คุ้มค่าคุ้มราคา น้ำซุปต้มยำ ปรุงรสเปรี้ยวนำนิดๆเผ็ดร้อนตามสไตล์แบบพอดีๆ หอมกรุ่นด้วยสมุนไพรประเภทใบกระเพรา ซึ่งชูรสได้อย่างถูกต้อง เมนูนี้แนะนำครับ...อร่อย ***(แต่ถ้าคนไม่ชอบปลาน้ำจืด ที่มีลักษณะหนังปลาหนาๆลื่นๆ ก็พิจารณาก่อนสั่งละกันนะ เดี๋ยวจะเสียเส้น เสียของเปล่าๆ)*** @ ทอดมันหัวปลี นี่ก็ฮิตเหมือนกัน เอ้าาา...เอาซะหน่อย เขาทำมาได้ชิ้นใหญ่ดี ด้านในไส้หลักๆก็จะมีหัวปลีใบมะกรูดถั่วฝักยาวซอย มีกลิ่นหอม หัวปลีรสก็ไม่เฝื่อนติดยาง เห็นว่ามีส่วนผสมของเนื้อปลาด้วยซึ่งก็คงจะจริง แต่ก็ไม่ได้เยอะแยะอะไรเท่าไร ความกรุบกรอบดี ไม่ว่าจะกินตอนร้อนหรือหายร้อนบ้างแล้ว ก็ยังคงสภาพกรอบอยู่ โดยรวมผมเฉยๆนะ รสชาติมาตรฐานทั่วไป จะกินเล่นหรือกินเป็นกับข้าวใช้ได้ @ ปลากะพงทอดน้ำปลา ทางร้านเขาหั่นเนื้อปลาแยกมาให้เป็นชิ้นๆวางบนตัวปลาทอดกรอบเพื่อให้ง่ายต่อการกิน สะดวกดี หน้าตาก็โอเค รสชาติโอเค ปลาไม่คาว กรอบนอกนุ่มใน ที่ดีที่สุดเห็นจะเป็นน้ำซอสที่ราดตัวปลามา ออกเค็มๆตัดหวานนิดหน่อยกลมกล่อม จับเนื้อปลาราดน้ำซอสแล้วคลุกข้าวนะ....อืมมมม นึกแล้วก็น้ำลายสอ หุ หุ สรุปว่า ออกจะผิดหวังเล็กๆ เมื่อตระกูลยำในตำนานไม่ได้แซ่บ เหมือนอย่างที่คาดหวังหรือมโนฯไว้ก่อนหน้าที่จะมาลอง สำหรับผม...มันหวานผิดประเภทเมนู และออกจะเยินยอเกินจริงไป ในขณะที่เมนูอื่นๆสั่งมากินงั้นๆ กลับรสชาติใช้ได้แห่ะ เออ...แปลกดี เอาเป็นว่าย่อหน้านี้ขอระบายฟามในใจ คือ ใครๆมาท่องเที่ยวอำเภอนี้เขาก็แวะกินกันอ่ะ ผมก็เลยต้องแวะ จนอดสงสัยไม่ได้ว่า...ใครเป็นคนสร้าง Landmark คนแรกกันนะ? ส่วนตัวผมว่าอาหารที่นี่ไม่ได้ล้ำ...ถึงขนาดต้องมากินให้ได้ เมนูอาหารล้วนเป็นอาหารพื้นบ้านทั่วไป แต่ราคาไม่ยักกะพื้นบ้านเลยสักนิด บางอย่างสร้างมูลค่าราคาได้อย่างงุนงง แล้วแต่คนชอบแล้วกันนะ... แต่หมีเฉยๆอ่ะ ไม่ได้รู้สึกว่าอร่อยเด็ดจนต้องหวนกลับมาซ้ำอีกหลายๆรอบครับ.... พูดตรงๆ... อ่านต่อ
52 Likes0 Comment
photo