- หน้าแรก
/
- รูป ดอยหลวงเชียงดาว
ทิ้งกับทิ้งกระเป๋า เมื่อเจอวิว
เรื่องเก่า เล่าใหม่กี่ทีๆ ก็ยังมีรอยยิ้มเสมอฤดูฝน...คนเขาไม่ไปกันหรอกน่ะภูเขา
แต่เอาเข้าจริงๆถ้าได้ลองไปสัมผัสสักครั้งแล้ว
จะติดใจ หลงใหล ถอนตัวไม่ขึ้น (เหมือนผมหรือใครหลายๆ คนในนี้) ก็เป็นได้
.
.
เหมือนกับที่นี่
เป็นต้องมานอนสั่น นอนเร็ว ปวดเอว(โค้งแยะ) มาทุกปี
แต่...ต้องมาช่วงนี้ด้วยนะ
เพราะว่า
ช่วงฤดูหนาวไม่มากับเขาหรอก
เพราะคำว่า "หนาว" (มาก)
หนาวเกิ๊นจนศรี(สี) ทนบ่ไหวจริงๆ (หรือเพราะสังขารมาไกลว่ะ...เลยทนไม่ไหว)
นี่ขนาดฤดูฝน ช่วงดึกกับรุ่งสางยังลงไปแตะตั้ง 17-18 องศา คิดดูละกันว่าหน้าหนาวจะขนาดไหน
.
.
แต่...ที่สำคัญ
ที่ต้องมาเช็คอินช่วงนี้ก็เพราะ
มนต์เสน่ห์แห่ง “สายหมอกของฤดูฝน” ด้วยแหละ
อ้าว...!!!!
แล้วมันต่างกับฤดูหนาวไงหว่า..???!!!
ถ้าอยากรู้ว่ามันเป็นไง...เสาร์อาทิตย์ก็ลองไป(แม_่ง)มันสักภูสักดอยแล้วจะรู้ว่ามันต่างและ “สวยไปอีกแบบ”
แล้วที่สำคัญคือ ช่วงนี้คนไม่ค่อยวุ่นวายเท่าไหร่...เลือกห้องพักได้สบาย (ดูได้จากภาพว่าวิวที่ได้...หมอกกับภูเขาอยู่ตรงปลายเท้างี้) ว่าอยากได้มุมไหน ตรงไหน
.
.
อ้อ...อยากจะบอกว่ามาเที่ยวที่นี่
มันจะออกแนวดิบๆ นิดหน่อย
แต่ก็ไม่โหดอะไรมากมาย คือ แบบอย่าได้ถามหาเครื่องทำน้ำอุ่นใดๆ สัญญาณโทรศัพท์ หรือปลั๊กไฟชาร์ทแบตงี้
เพราะการมาเที่ยวที่นี่ ก็การหลุดพ้นไปอีกโลกหนึ่ง
และปล่อยวางอย่างแท้จริง (สาธุ)
.
.
ฉะนั้นบอกได้คำเดียวว่า
ต้องลองมาสักครั้ง...แล้วจะรู้ว่า
ทำไมเดี๊ยนถึงมาทุกทุกปี
ตั้งแต่สมัยมันยังไม่เป็น “ที่พักหลักร้อย วิวหลักล้านเ” เล้ย
.
.
ดูภาพเองละกัน...พูดมาก
แล้วเจ็บคอ อิอิ
3 Likes0 Comment
