ยังจำโมเมนต์แรกที่กินเมนูโปรดเมนูนี้ได้มั้ย "ไส้กรอกจู๋หมา" คำแรกที่ได้กินคือ นี่มันแป้งชัด ๆ ไม่เห็นมีเนื้ออะไรแม้แต่อวัยวะเพศของหมา แต่ช่างมันเถอะ กินกับน้ำจิ้มรสเผ็ด ๆ หวาน ๆ จิตตุงแป่งของเรามันก็บอกว่าอร่อยดี
ไส้กรอกแดง Original
มันจะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่ไส้กรอกแดงกลับมาฮิตจนเราเห็นเต็มโซเชียลมีเดียไปหมด หลายคนทนกระแสไม่ไหวจนต้องดิ้นรนออกไปสั่ง หรือสั่งผ่านแอปมากิน หลังจากที่ไม่ได้สัมผัสมันเลยตั้งแต่วัยประถม เรียกได้ว่าช่วงนั้นเป็นไส้กรอกแดงหรือไส้กรอกจู๋หมาฟีเวอร์ ร้านของทอดเจ้าดังยังต้องรีเสิร์ชโปรดักส์นี้เพื่อเอาไปขายเป็นเมนูใหม่
จู่ ๆ ก็มีใครสักคนพูดขึ้นมาว่าจริง ๆ แล้ว ไอไส้กรอกแดงเนี่ย มันมีต้นฉบับของมันอยู่นะ แล้วส่วนผสมก็ไม่ได้แย่แบบปัจจุบันที่เรากินกันอีกด้วย เขาบอกว่ามันคือ ไส้กรอกแดงแหลมทอง เจ้านี่แหละคือตำนาน ซึ่งส่วนผสมมาจาก เนื้อไก่70% แป้ง10% และที่เห็นเป็นสีแดง คือ สีของเนื้อไก่บดกับโครงไก่บด เลยเป็นสีแดง และปัจจุบันก็ยังมีขายอยู่อีกด้วย
เห้ยจริงดิ!? นี่มันต่างจากความเชื่อเดิม ๆ ไส้กรอกแดงที่เรากินกันเลย ที่ว่ามันคือสีผสมอาหารและแป้ง 99.99% ก็อาจจะเป็นไปได้ว่าเมื่อมันเริ่มฮิตในสมัยนั้น ความต้องการของผู้บริโภคมากขึ้น จึงเป็นที่มาให้หลาย ๆ เจ้าทำของคุณภาพต่ำออกมาเพื่อขายในปริมาณที่จำนวนมาก พ่อค้าแม่ค้าได้ลดต้นทุนสินค้าตัวเอง
แต่ไฉนกลับกลายเป็นว่า ไส้กรอกแดงแบบคุณภาพต่ำมันถึงได้ใจคนกินอย่างเรามากกว่า ทั้งความฟู กรอบ กลวงของมันไปถูกจริตมนุษย์จู๋หมาอย่างเราได้ยังไงนะ
ว่ากันตามข้อเท็จจริงส่วนผสมของไส้กรอกแดงเวอร์ชันที่เราติดใจกันก็ไม่ได้มีอะไรนอกเหนือไปจากแป้งที่เยอะมาก ๆ เนื้อสัตว์ที่น้อยนิด สีผสมอาหาร และสารกันบูด สารบอแร็กซ์ และอากาศ แปลกที่ว่า อาหารพวกนี้ เมื่อกินทีไรก็ราวกับว่า มันมีเวทมนต์หรือสารแห่งความสุขบางอย่างที่ทำให้ความรู้สึกแย่ ๆ หายไปในพริบตา มันคือจิตตุงแป่งอย่างที่เขาว่ากันไหม หรือมีเหตุผลอะไรน่าสนใจ มาดูกัน
Guilty Pleasure
ประเภทแรก อาหารประเภทแป้ง และน้ำตาล หรือที่เรียกว่า Guilty Pleasure (อาหารที่อร่อยแต่ไม่มีประโยชน์) จะให้พลังงานแก่สมอง และกระตุ้นประสาท Reward System ของเรา เพื่อหลั่งฮอร์โมนโดพามีน หรือสารแห่งความสุขออกมา ส่วนไขมันในอาหารก็ยังทำให้เราอิ่มท้อง และทำให้สมองของเรานั้นหลั่งฮอร์โมนผ่อนคลายออกมาอีกด้วย จะสังเกตได้ว่า ถึงแม้ส่วนประกอบของอาหารเหล่านี้จะดูไม่มีประโยชน์ แต่กลับมีคุณค่าต่อความรู้สึก และเพิ่มความสุขของเราได้อีกด้วย
อาหารในความทรงจำ
ส่วนอาหารเพิ่มความสุขอีกประเภท เป็นอาหารที่ทำให้เรานึกถึงช่วงเวลาที่มีความสุข (โดยเฉพาะวัยเด็ก)อาหารประเภทนี้ของแต่ละคนจะต่างออกไป อาจจะเป็นไก่ทอดหน้าโรงเรียน หรือแกงจืดเต้าหู้ที่แม่ชอบทำให้กิน อาหารพวกนี้ ไม่ได้เป็นอาหารที่แย่ต่อสุขภาพเหมือนกับอาหารประเภทแรก แต่ก็ทำให้เราทั้งอิ่มและสบายใจไปในเวลาเดียวกัน ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และจริตของแต่ละคน
ในเรื่องของ ไส้กรอกแดง ไส้หรอกจู๋หมา ลูกชิ้นปลาระเบิดธรรมดา ๆ ก็อาจเป็นไปได้ว่าเข้าข่ายทั้งคู่ เพราะมันประกอบไปด้วยแป้ง และ น้ำตาล และเมื่อเราได้รับกลิ่นและรสชาติของอาหารที่คุ้นเคย ร่างกายจะพาเราย้อนกลับไปสู่สถานการณ์ในความทรงจำนั้น ซึ่งเหตุการณ์ดี ๆ เหล่านี้จะไปกระตุ้น และทำปฏิกิริยากับสมองของเรา และสมองจะหลั่งฮอร์โมนโดพามีนหรือสารแห่งความสุข ออกมาสู่ร่างกายเราเช่นกัน
มันคือ Comfort Food
ทั้งหมดทั้งมวลนี้ เราเรียกอาหารพวกนี้ เรียกว่า “คอมฟอร์ทฟู้ด” (Comfort Food) เป็นอาหารง่าย ๆ ที่ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นและสบายใจ คอมฟอร์ทฟู้ดไม่ได้มีส่วนผสมลับอะไรเลย นอกจากจะทำปฏิกิริยากับสมองและร่างกายของเรา ให้เรามีความสุขแล้ว ยังพาเราย้อนเวลาไปหาความรู้สึกดี เมื่อได้กลิ่นและกินเข้าไป
ไม่ใช่แค่ในประเทศไทย ประเทศอื่นเขาก็มีคอมฟอร์ทฟู้ดเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นกริลชีสของชาวอเมริกัน หรือซาลาเปาของชาวจีน เช่นเดียวกับไส้กรอกจู๋หมา ถึงแม้มันจะไม่มีคุณค่าทางโภชนาการใด ๆ ต่อร่างกาย แต่มันสามารถให้พลังงานความสุข ที่ให้เรามีแรงไปต่อสู้กับวันแย่ ๆ ข้างหน้าต่อก็เป็นไปได้ โดยเฉพาะในสภาวะสังคมและสิ่งแวดล้อมที่อบอวลไปด้วยความรู้สึกเศร้าและความเหงาในช่วงหน้าฝนแบบนี้
