อันจะกินวิลล่า (Anjakin Villa)

ความสุขใดเล่าจะเท่ากับ "การกินดี อยู่ดี มีความสุข" ไช้ชวนชิมมีความปลื้มปริ่มทุกครั้งที่ได้มาเยือนบ้านพี่ก้อยแห่งอันจะกินวิลล่า เรียกได้ว่าเป็น Chef's Table ที่หาคิวจองยากที่สุดแห่งหนึ่งในสยามประเทศ นี่ถ้าไม่ได้ใบบุญของเพื่อนคนเชียงใหม่ โอกาสที่จะได้มากินอาหาร Fine Dining แบบ Full Course นี้ถือเป็นเรื่องเกินเอื้อมไปมากๆๆ สิ่งที่ทำให้ผมภูมิใจนำเสนอร้านนี้อย่างออกนอกหน้าคือ “ไม่ใช่แค่รสมือของพี่ก้อยที่หยิบจับอะไรมาทำ ก็มีความลงตัวไปซะหมดแต่เพียงอย่างเดียว อาจยังหมายรวมถึงบรรยากาศ มวลรวมความอบอุ่นที่ได้จากการสรวลเสเฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อนฝูงที่ร่วมแรงร่วมใจพุงแตกไปด้วยกันโดยไม่นับแคล” มันคือมื้ออาหารเลิศรส ขั้นสุดของการกินหรู อยู่สบาย สไตล์บ้านๆ ที่เรียกได้ว่าเป็น Homey Food ที่เหล่านักกินต่างถวิลหา มื้อนี้เกิดขึ้นเมื่อช่วงต้นเดือนมีนาคมปีนี้ (2566) นี่ถึงขนาดจองตั๋วไปเชียงใหม่ก็เพื่อการนี้โดยเฉพาะ คอร์สนี้ผมแทบไม่ได้มีส่วนร่วมในการเลือกเมนูใดๆ เลย เพียงแค่ระบุไปว่าตัวเองเป็นคนไม่ทานเนื้อวัว (แต่เพื่อนๆ ก็สั่งกันอยู่ดี 555) เมนูที่เห็นทั้งหมดคือสิ่งที่ได้กินไปในคืนนั้นอย่างลืมเนื้อลืมตัวว่ากำลังลดน้ำหนักอยู่ 😅 Cream of Mushroom คือซุปเห็ดสารพัดอย่าง ที่น่าเหลือเชื่อคือสิ่งที่ซดเข้าไปทุกหยดคือเห็ดล้วนๆ ไม่มีนมหรือครีมมาผสม Halloumi Cheese with Grilled Pineapple Salad สลัดสำรับนี้มีพระเอกเป็นฮาลูมีชีส โฮมเมดชีสจากร้าน Jartisann ที่ทำออกมาได้ดีทีเดียว ถือเป็นเมนูเรียกน้ำย่อยที่มีความครบรสสีสันสดใสน่ากินมากๆ ครับ Sea Bass with Shrimp Crust เนื้อปลากะพงย่างโรยหน้าด้วยกุ้งสับและเครื่องเคราสมุนไพรสารพัดอย่าง เมนูนี้เลิฟสุดๆๆๆ หนังปลากรอบ เนื้อปลาสุกทั่วถึง หวานทุกคำ ชอบมากจนอยากจะสั่งเบิ้ลเลยเชียว Pork Chop with Mushroom Sauce สเต็กหมูก้อนโตราดด้วยซอสเห็ดฉ่ำ กราบพี่ก้อยในความเชี่ยวชาญเรื่องการย่าง และการทำซอสและซุปได้อูมามิโดยไม่ต้องใช้ผงปรุงรสใดๆ Chicken Parmesan จานนี้แทบจำไม่ได้ว่ากรรมวิธีการทำเป็นยังไง รู้แต่ว่าเนื้อไก่นุ่มเด้งสู้ลิ้นมาก น้ำราดนี่ก็สุดยอด มีความเปรี้ยวหวานเค็มมันครบรส Strip Loin with Chimchurri Sauce จานนี้ไม่ได้ชิมเอง แต่ว่าถ่ายรูปออกมาแล้วขึ้นกล้องมาก Riso with Tiger Prawn ถาดนี้อารมณ์คล้ายกับกิน Paella ข้าวผัดเสปน แต่พี่ก้อยใช้ orzo หรือ risoni pasta มาแทนข้าว risotto เคี่ยวกับน้ำซุปจนสุกกำลังดี นำไปอบให้แห้งโปะหน้าด้วยกุ้งลายเสือตัวโต จานนี้เป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ที่ได้กินมาแล้วมากกว่า 1 ครั้ง สีสันหน้าตาดูดีชวนรับประทาน ณ จุดนี้เหมือนเป็นสัญญาณเตือนว่าควรอิ่มได้แล้วนะ Banoffee Pie ถือเป็นขนมหวานปิดท้ายมื้อที่ทำให้รู้สึกอิ่มจุกจนแทบลุกไม่ขึ้น โปรดอย่าถามว่ามื้อนี้มีจานไหนที่ไม่อร่อยบ้าง แต่โปรดจงถามว่ากินทั้งหมดนี่ได้ยังไงจะดีกว่า เอาเป็นว่ามื้อนี้ประทับใจขึ้นไปอีกเมื่อเทียบกับประสบการณ์การกิน Chef's Table ครั้งแรกเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ใครอยากสัมผัสประสบการณ์อะไรแบบนี้ ลองติดต่อผ่านหน้าเฟส หรือเพจ "อันจะกินวิลล่า" ของพี่ก้อยให้ได้ก่อน ต้องอดใจรอนานนิดนึงนะครับ เพราะได้ข่าวว่าคิวยาวเป็นหางว่าวไปจนถึงกลางปีหน้านู่นแล้ว อิอิ