บรรยากาศ • ทางจะชันแบบนี้ไปตลอด เป็นเส้นทางธรรมชาติทั้งหมด มีจุดพักให้จุดนึง ที่เหลือคือทาง
พาลูกเล็กปีนเขา เข้าป่าที่ถ้ำพระยานคร อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด ปราณบุรีการไปปรานบุรีครั้งนี้ของพวกเรา ไม่มีการวางแผนอะไร แค่อยากใช้เวลากับครอบครัวเท่านั้น
แต่มาถึงปราณบุรีแล้ว จะไม่ไปอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด ไปเดินเที่ยวถ้ำก็คงจะเสียดายน่าดู
.
เอ้าไปก็ไปกัน จากที่พักแถวๆปากน้ำปราณขับรถกันไปจนถึงอุทยานก็ค่อนข้างสายมากแล้ว พอไปถึงก็ลังเลกันว่าจะเดินข้ามเขาหรือจะนั่งเรือไปดี
.
ด้วยความที่มีทั้งลูกเล็กมีทั้งสว. ทีแรกก็ว่าจะแยกเป็น 2กลุ่ม แต่เรือต้องจองและข่ายจากฝั่งนี้เท่านั้น ก็เลยเอาเป็นว่านั่งเรือไปก่อน ขากลับจะเดินจะทิ้งเรือก็น่าจะได้
.
เราก็เลยจองเรือทั้งหมด 2ลำ ลำละ 5คน ค่าเรือรวมๆแล้วไม่ถึง 300บาท เพราะสว.อายุอานามเกิน 60ขวบปีเค้าก็ได้นั่งเรือฟรีเหมือนเด็กๆที่ต่ำกว่า 3ขวบ
.
เมื่อนั่งเรือข้ามไปแล้ว ก็จัดแจงเข้าห้องน้ำห้องท่า เตรียมน้ำเปล่าขวดเล็กๆ เอาไปจิบระหว่างทาง จากนั้ยก็เดินขึ้นเขาได้เลย
.
แต่ก่อนจะขึ้น สำรวจตังเองนิดนึง ถ้าไม่ฟิต หรือมีโรคประจำตัว อาจจะต้องเลือกนั่งชมวิวรับลมทะเลอยู่ด้านล่างจะดีกว่า เพราะอาจจะไปไม่ถึงได้
.
ระยะทางจากตีนเขาถึงถ้ำประมาณ 430เมตร ตลอดทางเดินจะเป็นเส้นทางธรรมชาติ เป็นหินบ้าง เป็นดินบ้างไปตลอดทาง ทางเดินจะค่อนข้างแคบพอสวนกันได้
.
ระหว่างทางเดินขึ้นจะมีจุดแวะพักชมวิวให้ 1จุด จะมีพี่ทหารอยู่ตามจุดต่างๆด้วย มีปัญหาก็ขอความช่วยเหลือได้
.
จากจุดสูงสุดของยอดเขา ช่วงทางลงค่อนข้างจะชันมาก แล้วถ้าช่วงที่มีน้ำมีฝน จะเดินลำบากมาก เพราะดินจะเป็นเลน ทำให้ลื่นมากขึ้นไปอีก
.
เมื่อไปจนล่างสุด จะเริ่มเจอทางเข้าถ้ำ จุดนี้เริ่มมีพื้นที่ราบ มองขึ้นไปจะเป็นช่องเขา มีแสงสาดลงมาชัดเจน
.
จากนั้นเดินมุดลงไปอีกนิดจะเป็นทางเข้าถ้ำ ผ่านทางไม้เล็กๆไป จะเจอกับโพรงขนาดใหญ่ ที่มีแสงส่องเข้ามา จะมองเห็นศาลาอยู่บนเนินดินลูกเล็กๆ มีอักษรย่อประจำพระองค์
.
ตอนที่ยืนมองที่อักษรย่อของพระองค์ท่าน ก็ทำให้นึกว่าสมัยก่อนนั้นจะลำบากลำบนแค่ไหน เดินทางกันมายังไงถึงได้ต้องหนีพายุจนเข้ามาสร้างพลับพลาในป่าแบบนี้ได้
.
นอกจากนี้ เรายังได้มีโอกาสเห็นศักยภาพของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เดินขึ้นเขาลงเขา แบบไม่เหน็ดไม่เหนื่อย และสนุกสนานกับการเดินลากพี่สาวจนลงเขาไป พวกเราเชื่อมั่นว่าทุกก้าวที่เค้าเดินได้สร้างประสบการณ์ให้กับเค้ามากมาย เราไม่รู้หรอกว่าในหังเค้าคิดอะไร แต่ที่แน่ๆที่เค้าได้ไปคือ self esteem เพราะเค้าคือ 1ในผู้พิชิตถ้ำพระยานครด้วยสองเท้าของเค้าเอง
ปล. ลงเขามาเราก็เจอค่างแว่นแบบไม่ได้ตั้งใจ กระโดดออกจากป่ามาเกาะกิ่งไม้โชว์ตัวอยู่พักนึง
ขอบคุณทุกประสบการณ์ และอยากให้ทุกคนได้ลองพาลูกไป เดินป่า ขึ้นเขา ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด
1 Like0 Comment
