Narikura (นาริคุระ)

ถ้าถามว่าตอนนี้ข้าวหน้าหมูทอดที่อร่อยที่สุดในชีวิตคือที่ไหน มันคือทีร้านนี้เลยเว้ยแกรรรรรรรรร โอ้ยยยย ไม่รู้จะสรรหาคำไหนที่มีค่ามากพอกับร้านนี้ มันคือทุกความประทับใจ ทุกหยาดเหงื่อขาแข็งที่ยืนรอคิว มันคุ้มค่าจริงๆๆๆๆๆ มีสุดให้สุด มีสิบให้สิบ จะปีนบันไดไปคว้าดาวบนฟ้ามาให้เธอถ้าทำได้ ก่อนไปเรารีเสิชมาเยอะมากว่าต้องสั่งยังไง เพราะเมนูมันยุ่นล้วนจ้าา อาศัยพันทิพและเพื่อนต่างๆ ไปก่อนร้านเปิดครึ่งชมรออีกเกือบชมกว่าจะได้กิน ได้นั่งเคาน์เตอร์บาร์ดูเชฟทำเพลินๆ ที่สำคัญเชฟน่าเยิฟฟฟ สมาร์ตเว่อไรเว่อออออ รอไม่นานมากอาหารก็เสิร์ฟ เราสั่งเป็นสันใน เพราะกลัวสันนอกแล้วมันจะเลี่ยนเกิน บอกเลยว่า คิด ผิด มากกกก คนข้างๆ แบ่งสันนอกมาให้กินหนึ่งชิ้น อยากจะทึ้งหัวตัวเอง สั่งเมนูผิดคิดจนตัวตาย หมูทอดทีนี้ทั้งสันในและสันนอกโคตรรรไม่ photogemic สีซีดๆเหมือนตายมาแล้วสามปี แต่พอกัดคำแรกเท่านั้นละ รู้เลยว่าความรู้สึกตอนพระพุทธเจ้าตรัสรู้เป็นยังไง มันคือความรู้สึกเดียวกันกับเวลากินคากิโกริของอาฟเตอร์ยูอะ แต่อันนี้เป็นเวอชันของทอด มัน ฟวึ่ม...ในปากแล้วละลาย ไม่หมือนร้านอื่นที่มันจะกรึ้บกรอบ อันนี้คือของทอดที่ละมุน เหมือนปุยหิมละเอียดเวอชันของทอด เนื้อหมูข้างในชมพูเหมือนแก้มสาววัยกระเตาะ นุ่มมมากกกก ละมุนมากกกกก จุยซี่มากกกกก น้ำฉ่ำมาเลยอะ ไม่ต้องจิ้มอะไรเลยก็อร่อย จิ้มซอสทางร้านก็อร่อย จิ้มเกลือย่างเดียวก็อร่อย ยอมแล้ววว ยอมแล้วววววววววววววววว ยอมแล้วววจ้าาาา