เมื่อพูดถึงร้านระดับ “ตำนาน” แล้ว ในเชียงใหม่เองก็มีอยู่หลายร้านเหมือนกัน อย่าง “ร้านเกษม เจ้าเก่า” ร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นชื่อก้อง ซึ่งคาดว่าหลายคนน่าจะพอรู้จักกันบ้างแล้ว และวันนี้ wongnai จะขอเป็นตัวแทนพาทุกคนไปทำความรู้จักกับร้านนี้ให้ดีมากขึ้นไปอีกครับ
ร้านเกษม เจ้าเก่า เป็นร้านขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ที่อยู่ยืนยงคู่เมืองเชียงใหม่มา 43 ปี หรือพูดง่าย ๆ ก็กว่า สี่ทศวรรษ นั่นแหละครับ โดยทุกครั้งที่มาเราก็จะได้เจอหน้าคร่าตากับเจ้าของร้านผู้ใจดีทั้งสองท่านอย่าง คุณป้าวรินทร และ คุณลุงเกษม เนตรนวล ที่ยืนต้อนรับลูกค้าอยู่เป็นประจำ พร้อมกับกลิ่นหอมรัญจวนใจของเนื้อเปื่อยหม้อใหญ่ที่ตั้งอยู่หน้าร้าน
ผมได้ถามคุณป้าว่า “คิดอย่างไรกับการที่ผู้คนยกให้ร้านนี้เป็นหนึ่งใน ร้านระดับตำนาน ของเชียงใหม่” ซึ่งคุณป้าก็บอกว่า ยินดีที่มีคนยกชื่อเรียกนี้ให้ เนื่องจากทางร้านเองก็ยังคงคุณภาพ ใช้ของคุณภาพดีเช่นเดียวกับตอนที่เปิดร้านใหม่ ๆ ไม่ได้ปรับลดไปเลยแม้แต่มิลเดียว ทั้งยังฝากขอบคุณลูกค้าทุกคนที่ยังคงอุดหนุนกันเรื่อยมาอีกด้วย
อย่างเมื่อก่อนเคยขายก๋วยเตี๋ยว และ เนื้อเปื่อย เพียงถ้วยละ 5 บาท จนมาถึงตอนนี้ที่แม้ราคาจะขยับมาจนถึง 50 บาท ตามสภาพเศรษฐกิจบ้านเมือง แต่ทางร้านก็ไม่ได้ลดปริมาณและคุณภาพให้น้อยถอยลงแต่อย่างใด นี่คือเรื่องจริงที่ได้รับคำยืนยันจากลูกค้ารุ่นเก๋าท่านหนึ่ง (ซึ่งไม่สะดวกที่จะเปิดเผยตัวตน) ที่กินมาเป็นประจำกว่า 30 ปี ว่าเป็นอย่างที่คุณป้าวรินทรว่าจริง ๆ ส่วนของเด็กเล็ก ๆ ก็มีหลายราคา 10 บาทบ้าง 20 บาทบ้าง บางทีถ้ามันน้อยจริง ๆ ก็ไม่คิดเงินเลยก็มี
อย่างที่บอกไปว่าหัวใจหลักของที่นี่คือ “คุณภาพ” อย่าง “เนื้อตุ๋น” ที่ขายนั้นจะไม่ใช้เศษเนื้อชิ้นเล็ก ชิ้นน้อยนะ ต้องเป็นเนื้อวัวสามชั้นเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แล้วซื้อมาแต่ของดีชิ้นใหญ่ ๆ เต็ม ๆ ประมาณวันละ 25 กิโลกรัม มาตุ๋นในไฟอ่อน ๆ กับเครื่องสมุนไพรสูตรลับของคุณป้าวรินทร จนเปื่อยนุ่ม หอมชุ่มหัวใจ ชนิดที่ว่าแต่ได้กลิ่นไกล ๆ ก็น้ำลายไหลไม่รู้ตัวแล้วครับ
เส้นก๋วยเตี๋ยวลุงเกษมแกก็ให้มาแบบไม่เกรงใจพุงกันเลย คือให้เยอะมากครับ! ถ้าเราไม่ใช่แชมป์นักกินจุ บอกเลยนะว่าถ้วยเดียวนี้คืออิ่มจนจุกแน่นวล! หรือที่ภาษาเหนือเขาเรียกกันว่า “กั๊ดต๊อง” นั่นแหละครับ แต่ถ้าใครกินน้อย แล้วไม่อยากให้เหลือก็บอกลุงแกได้นะว่า ขอลดเส้นหน่อยลุงแกไม่ว่าอะไรแน่นอนครับ (ก็ดีกว่ากินเหลืออะนะ)
ส่วนของกินเล่นสุดฮิตอย่าง “เกี๊ยวทอด” ก็เป็นเนื้อหมูล้วน ๆ เลย แถมยังให้มาเยอะเดียว ไม่ได้เป็นแค่จุดเล็ก ๆ ตรงกลางนะ ผมพูดไปหลายคนอาจจะไม่เชื่อ ของแบบนี้แนะนำว่าไปลองสัมผัสด้วยตัวเองดีกว่าครับ
ผมจึงอดถามต่อไม่ได้ว่า “ทำไมถึงให้เยอะขนาดนี้? ทั้ง ๆ ที่หลายร้านในเชียงใหม่ บางเจ้าราคาก็ใกล้ ๆ กัน แต่ยังให้เส้นนิดเดียวเลย ไม่อยากได้กำไรเยอะ ๆ เหรอ?” ผมก็ได้ตอบกลับมาเพียงแค่ว่า “เราอยากให้เขาได้อิ่มท้อง น้องลองคิดดูสิ คนเชียงใหม่เองรายได้ก็ไม่ได้เยอะแยะอะไร ทำงานเหนื่อย ๆ มากัน ทุกคนก็อยากกินให้มันอิ่มท้อง มีแรงสู้ต่อกันทั้งนั้นแหละ ส่วนเรื่องกำไรเนี่ย ลุงกับป้าไม่อยากได้เยอะหรอก เราแค่พอมีเลี้ยงดูตัวเอง ลูกหลาน และ ลูกจ้างได้ก็พอใจแล้ว” พร้อมรอยยิ้มและแววตาที่จริงใจจากป้าวรินทรเมื่อพูดจบ
“ตั้งแต่ทำร้านมา เคยรู้สึกท้อจนไม่อยากทำต่อไปแล้วบ้างไหมครับ?” คือคำถามสุดท้ายที่ผมเอ่ยถามกับคุณป้า และได้คำตอบกลับมาอย่างหนักแน่น พร้อมกับรอยยิ้มอันมีความสุขว่า “ไม่เลย! ไม่เคยซักครั้งที่ป้าจะรู้สึกท้อ อย่างทุกวันนี้เราก็มีความสุขดีกับการขายของ มันทำให้ป้าไม่เหงา รู้สึกเหมือนได้เจอลูกหลาน เจอเพื่อนฝูงมากกว่า”
และนี่ก็คือเรื่องราวแบบสั้น ๆ ของร้านก๋วยเตี๋ยวที่มีเส้นทางการเดินทางมาอย่างยาวนานกว่าสี่ทศวรรษ “ร้านเกษม เจ้าเก่า” ของเมืองเชียงใหม่ เห็นแล้วอยากตามมาเลยใช่ไหมครับ ส่วนเพื่อน ๆ ที่กำลังมองหาร้านในตำนาน หรือร้านอาหารดังรสเด็ดเจ้าอื่น ๆ ก็สามารถมาติดตามเรื่องราวเกี่ยวกับอาหารการกินทั้งหมดในเชียงใหม่ได้ที่แฟนเพจ น้าอ้วนชวนหิว ของพวกเราเลยนะครับ รับรองหิวจนท้องร้องทั้งวัน!
