Vilas

หลายคนรู้จักสำรับสำหรับไทย ร้านอาหารของเชฟปริญญ์ที่ตีความและนำเสนอรสไทยผ่านตำราโบราณและวัตถุดิบตามฤดูกาล แต่ครั้งนี้ขอเล่าถึงวิลาศ ร้านคู่ขนานของสำรับฯ บ้าง จริง ๆ ร้านเปิดมาได้ 2 ปีกว่าแล้ว แต่มีเหตุต้องกลับไปอีกครั้งเพราะวิลาศย้ายเรือน จากสาวออฟฟิศย่านสาทรสู่ผู้ดีเก่าหลังสวน ลบภาพจำความเป็นสาวเรียบร้อย มีความก๋ากั่นและสดใสมากขึ้น ถ่ายทอดสู่บรรยากาศร้านทีมีความสนุกสนาน โถเหล้าดองผลไม้เรียงราย สลับกับเสียงตามสายที่พาเราเจริญอาหารตามไปด้วย วิลาศพาเราก้าวข้ามพรมแดนอาหารไทยไปสู่อาหารต่างสัญชาติ นำเสนอทั้งความเหมือนและความต่าง และหยิบยกวัตถุดิบท้องถิ่นมาผสมผสานให้สนุกและมีสีสันขึ้น ที่สำคัญคือเปลี่ยนเป็นเมนูอะลาคาร์ต สั่งกินได้ตามใจชอบ แค่ของกินเล่นก็ชวนน้ำลายสอแล้ว น้ำพริกไข่ปูเสิร์ฟแบบคานาเป้ ประกบแผ่นข้าวเกรียบที่ทำจากข้าวหอมมะลิผสมมะระ มีรสเปรี้ยวจากสารพัดผักและผลไม้ ทั้งใบชะมวง มะอึก ตะลิงปลิง มะปรางอ่อนก็ด้วยอีก ส่วนสีเหลืองด้านบนเป็นไข่ปลากระบอกแห้ง คำถัดมาเป็นขนมครกกึ่งไทยกึ่งญี่ปุ่น สอดไส้หลนข้าวหมากกับพริกเหลือง โปะกุ้งแดงเนื้อหวานเด้งพร้อมแองโชวีตัดรส ส่วนคำที่เราชอบที่สุดเป็นเมนูที่หลายคนมองข้าม นั่นคือ ตำแตง เชฟแบงค์เลือกมาอัปเกรดให้ติดแกลม ตั้งแต่การนำเมลอนไปแช่ในน้ำตำแตง ท็อปด้วยก้อยเนื้อวากิว คาเวียร์ และไข่นกกระทารมควัน ปลาดาบเสียบไม้มะขามย่างก็เข้าท่า ปลาดาบมีสัมผัสหนึบหนับคล้ายไก่ เชฟเลยทำปลาดาบแบบสะเต๊ะ กินกับอาจาดผักดอง และแผ่นแป้งย่างที่คล้ายคลึงทาโก้ ถ้าไม่พูดถึงซุบหน่อไม้ก็คงไม่ได้ เพราะซุบหน่อไม้ที่นี่ติดแกลม ตั้งแต่การเลือกใช้หน่อไม้ขาว ใส่ข้าวเบือตำผสม แล้วโรยงาขาวแทนข้าวคั่ว ทั้งแซ่บทั้งนัว ขยับมาที่จานเส้นบ้าง เราลองเมนูผัดเส้นฝรั่งหอยเม่นอย่างไชยา หรือเรียกง่าย ๆ จานนี้เป็นคาเปลลินีพาสต้าผัดมันกุ้งจนเคลือบเส้น โปะไข่หอยเม่นกับกุยช่าย คลุกเคล้าให้เข้ากันก่อนกิน ล่องใต้อีกสักเมนูกับ แกงส้มสมุย ได้รสเปรี้ยวจากรูบาร์บเคี่ยวแกงส้ม ผสมใบชะมวงปั่น กรองเอาเฉพาะน้ำ กับซุปหน่อไม้ขาว ข้าวเบือตำผสม โรยงาขาวแทนข้าวคั่ว พาร์ทของหวานก็ไม่เบา ห้ามพลาดขนมโสมนัสกับสับปะรดที่คล้ายคลึงเมอแรงก์ กินคู่ซอร์เบต์ มะม่วงหิมพานต์ และสับปะรดกวน เข้ากันสุด ๆ นอกจากอาหารที่โดดเด่นแล้ว วิลาศยังมีสุราชุมชนและสารพัดเครื่องดื่มให้เลือกจิบแก้คอแห้งด้วยนะ