เรือนจำนมสด

เจ๊เจิน นมสด ... ฟังจากชื่อแล้วอาจจะดูโบ (ราณ) ไปสักนิดนะครับ แวบแรกที่ผมได้ยิน ยังไม่เชื่อหูตัวเองว่าจะเป็นร้านนมที่เปิดในยุคนี้ได้ แต่ก็ถือว่า ณ ตอนนี้ ร้านนี้ติดอันดับต้นๆ ของร้านนมสุดฮิตในหาดใหญ่ไปแล้วละ ยิ่งศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ละไม่ต้องพูดถึง ผมเองก็ยอมรับว่าเป็นลูกค้าประจำของร้านนี้เหมือนกัน [ที่ตั้งและบรรยากาศ] ร้านตั้งอยู่เยื้องๆ โรงแรม บี พี แกรนด์ทาวเวอร์ ละแวกนั้นอาจหาที่จอดรถยนต์ยากสักหน่อยครับ แต่ถ้าเป็นมอไซด์คงสบายๆ ภายในร้านดูกว้างขวาง การระบายอากาศดีพอสมควร การตกแต่งเน้นผนังโทนฉูดฉาด ดูแล้วให้อารมณ์แบบร้านนมวัยรุ่น ...ขัดกับชื่อร้านสุดๆ สำหรับเมนูของร้านนี้ มีอย่างละนิดละหน่อย แต่ก็ถือว่าครบครันเลย ทั้งเมนูนม โซดา ขนมปังปิ้ง/นึ่ง เมนูข้าว ยำ ของทานเล่น รวมถึงไอศกรีม และยังมีเมนูแนะนำอย่างฮันนี่โทสต์ด้วยครับ ส่วนเมนูที่สั่งบ่อยๆ ของพวกผมก็จะเป็นเครื่องดื่มพวกนมโกโก้นี่แหละครับ รสชาติโกโก้เข้มข้นจนไม่สามารถรับรู้ความหอมหรือมันของนมได้เลย แต่ก็โดนใจครับ อีกเมนูที่ชื่นชอบคงเป็นยำวุ้นเส้น ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าร้านนมจะมียำวุ้นเส้นที่อร่อยแบบนี้ด้วย (เผลอๆ อร่อยกว่าร้านส้มตำบางร้านซะอีก -*-) วุ้นเส้นเหนียวนุ่มกำลังดี กับน้ำยำรสชาติจัดจ้านครบรส แต่พอทานแล้วมาซดนม กลับรู้สึกขัดๆ กัน ^^ ส่วนเมนูขนมปังปิ้ง ผมเห็นทางร้านใช้ขนมปังฟาร์มเฮ้าส์แบบ Royal Bread เลยทีเดียว แต่รสชาติก็ธรรมดาๆ ครับ ไม่ได้ติดใจอะไร และสุดท้ายเมนู ไอศกรีม ก็อร่อยตามมาตรฐานของแบรนด์ที่เค้าใช้ครับ สำหรับราคาเมนูนม (เย็น) 30-40 บาท ก็ถือว่าคุ้ม เพราะจัดใส่มาในเหยือกไซส์กำลังดี เมนูยำ ราคา 40 บาท ก็โอเคครับ ไม่แพงมาก เมนูปังปิ้ง 22 บาท ติดแพงเพราะเกรดขนมปังที่ใช้มั้ง !! โดยรวมๆ ก็เป็นร้านนมสดอีกร้านหนึ่งที่ผมแวะเวียนไปบ่อยๆ ถ้าจะแปะไว้ 4 ดาว ก็ยังได้ ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ไฟท์แบบเบาๆ กับเจ๊เจินซะก่อน เจ๊เจิน ... เป็นบุคคลที่ผมคาดดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่คอยมาจัดการต้อนรับลูกค้านี่แหละครับ ผมเองก็เคยได้ยินคนบ่นว่าเค้าจะล้งเล้งๆ ตามประสาคนค้าขาย ซึ่งผมเองก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะไม่เคยเจอกับตัวเอง จนกระทั่ง ..... ยกที่ 1 มากัน 3 คน คิดเหรอจะได้นั่งโต๊ะสำหรับ 6 คน !!! เนื่องจากคืนนี้พวกผมมากันแค่ 3 คน แต่บังเอิญมีโต๊ะที่เชคบิลเพียงโต๊ะเดียว ซึ่งเป็นโต๊ะสำหรับ 6 คน ตอนแรกคุณลุง (คาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของร้านเหมือนกัน) มาจัดแจงให้พนักงานเคลียร์โต๊ะเพื่อให้พวกผมนั่ง พอเจ๊เจินมาเจอเท่านั้นแหละ เจ๊เจิน : ไม่ได้ๆ !! โต๊ะนี่มันสำหรับ 6 คน นั่ง นี่มีกันอยู่แค่ 3 คน โต๊ะนี่มีคนจองแล้ว เดี๋ยวรอโต๊ะอีกเชคบิลก่อนได้มั้ย ผม : (หันไปมองรอบตัว) ..... กลับไม่เห็นคิวต่อจากผมเลย ก็เลยบอกว่าเพื่อนๆ ไปว่า “เพื่อนๆ ครับ ช่วยโทรตามคนอื่นมาอีกสัก 3 คนได้มั้ย จะได้นั่งโต๊ะนี่ได้” เจ๊เจิน : ....... !!! เออๆ นั่งไปก่อนละกัน แต่ถ้ามีโต๊ะเล็กเดี๋ยวต้องย้ายนะ ผม : (อารมณ์อยากกวน) เจ๊ๆ ครับ โน้นๆ มีมาหลายคนเลย ให้ผมย้ายไปไหนดีมั้ยครับ (ถ้าไปตอนนั้นคงนั่งริมฟุตบาทละ) เจ๊เจิน : เออๆ .... ไม่ต้องแล้ว ยกที่ 2 ไม่ระบุหมายเลขโต๊ะในทุกช่องเมนูที่สั่ง จะไม่ได้กินนะเออ เนื่องจากในใบสั่งอาหารจะแยกเป็นหมวดๆ เอาไว้ และในแต่ละหมวดจะต้องกำกับหมายเลขโต๊ะครับ เพื่อนที่รักของผมสั่งไอศกรีมซันเดย์ไป แต่ดันลืมระบุหมายเลขโต๊ะ สักพักอีกแล้วครับท่าน เจ๊เจิน วิ่ง 4*100 แบบไม่ต้องผลัดมาที่โต๊ะผม เจ๊เจิน : นี่ใบรายการไอติมซันเดย์ โต๊ะนี่มั้ย ... นี่ใช่ลายมือนี่มั้ย ผม : (หันไปถามเพื่อน) ... เออๆ นี่ลายมือคุณเพื่อนใช่มั้ยครับ เจ๊เจิน : นี่วันหลังจะสั่งอะไร ต้องระบุหมายเลขโต๊ะด้วยนะ ไม่งั้นเค้าจะไม่รู้ แล้วจะขยำทิ้งเลย ไม่ได้กิน รู้มั้ย ?? ..... ขู่กรรโชกกันขนาดนี้ นี่ร้านนมหรือว่า ผมไปฆาตรกรรมใครครับเจ๊ ..... -*- ผม : ครับๆ ขอผมต้องขออภัยเจ๊อย่างสูงนะครับ ผิดครั้งนี้ครั้งเดียว ครั้งหน้าจะไม่ทำอีกแล้วครับ #เตรียมตัวพร้อมจะกราบแต่ลังเลว่าต้องแบหรือไม่แบมือ !!! สองเหตุการณ์นี้ขอกาดอกจัน 7,000 ดอก #เจ๊แกเป็นวัตถุพร้อมเหวี่ยง #เลี่ยงได้อย่าปะทะ แต่คืนนี้ผมคิดว่าน่าจะไปอีก ^^